گمشده در زمان

اومدم اینجا فقط بنویسم دلم سکوت و سکون می خواد واسه مدتی و برم،نمی دونم یهو چی شد شروع کردم به رفتن وبلاگ های دوستام توی پیوندها!خوندمشون و یاد سال های پیش افتادم که صبح اولین کارمون این بود که بیایم نوشته های دوستان رو بخونیم و احساساتمون رو باهاشون به اشتراک بذاریم و اونها هم حس های خودشون رو به ما در مورد نوشته هامون بگن.چقدر بهتر زندگی می کردیم و بی دغدغه تر.راستش حسودیم شد به اونایی که هنوز دارن این شکلی زندگی می کنن.باید به خودم کمک کنم تا منم بتونم به این سبک زندگی خوبم و پر از حسم برگردم.شاید یکی از تفاوت های تلگرام و اینستاگرام که کسی بهش تا حالا اشاره نکرده در مقایشه با وبلاگ نویسی همین باشه!حس هامون رو کانال نویسی و کانال خوندن کمرنگ کرده و چه بسا کشته اما وبلاگ نویسی و خوندن وبلاگ هنوز هم حس ها رو زنده می کنه و این خیلی خیلی خوب.منگنه به : ذهن امروز من + نوشته شده در  سه شنبه هفتم دی ۱۴۰۰ ساعت صفر   توسط میلاد  |  بخوانید, ...ادامه مطلب