12 . شعر یا دستمال کاغذی

با احترام به احساس و حس تمام افراد و آدم ها باید بگم چرا این روزها شعر گفتن شده مثل دستمال کاغذی !!! هر کس یه وبلاگی و یه پیچ تلگرام و اینستاگرامی باز کرده و اسم خودش رو گذاشته شاعر !!! طرف نوشته از باران بوی نمش می ماند از تو خاطره هایت !!! زیرش زده شاعر ( اسم خودش رو نوشته ) . خوب من فدای تو بشم این شد احساس ، این شد شعر واقعا ؟ پس منم شعر میگم از امروز . اینم یه نمونه : خورشید رفت و ماه آمد ، من هم به خانه رفتم و ماه را در خانه دیدم ........ خیلی هم خوبه !! نمی فهمم ! چرا ما باید گند هر چیزی رو در بیاریم . آقا به جان خودم شعر مقدسه شاعری مقدسه . فک نکنیم هر چیزی که تو دفتر خاطرات خودمون می نویسیم و یا تو تنهایی خودم برای خودمون می گیم یعنی این که ما الان می تونیم به خودمون اجازه بدیم اسم خودمونو تو فضای مجازی بچسبونیم زیرش و بگیم از ماست . این توهین به شعور دیگران . البته وقتی هر کس و هر فردی با هزینه سه ، چهار یا پنچ میلیونی می تونه دفتر شعر خودش رو چاپ کنه اوضاع  همین میشه دیگه ! طرف اونا رو می خونه میگه مگه من چه چیزی کم دارم ؟ خوب راستم میگه شاید ! اما بازم به این نتیجه می رسیم که ما ایرانی های عزیر تو هر چیزی با سرعت به سمت ابتذالش می ریم خدا رو شکر .